Is het wel handig om een nieuwe band te starten tijdens de lockdown? Tsja, maar muziek maken is toch gewoon te leuk en je moet toch ergens beginnen. Dat kan dus net zo goed nu zijn toch?
In het Normaal, zonder lockdown en andere beperkingen, begon je meestal gewoon te spelen met een halve band en haakten er vanzelf mensen aan. Na 6 wisselingen ontstond er een soort van vaste basis en ondertussen bouwde zich van zelfzelf een verzameling nummers op, meegenomen door alle passerende muzikanten. Toen de eerste overstag gegane café eigenaar vroeg of er promomateriaal was, werd er in de oefenruimte nog snel een bandfoto met een mobiel geschoten en net voor het eerste optreden moest er nog snel een naam worden bedacht. Nu de smaak erin zat, moest het repertoire herhaalbaar worden. En toen de aanhang groter werd dan de gecombineerde thuisfronten, vroeg iemand om een website, die door een mediageniek neefje snel in elkaar geknutsled werd. Voor je het wist was je lokale held en ontstonden er diva-neigingen en ster-allures. Als de band dit doorstond, was je voor altijd een held. Roem en succes voor het seizoen.
Hoe veel relaxter gaat dat tijdens een lockdown. Nu kun je eerst even rustig een fijne club mensen zoeken. Geen haast, voorlopig wordt er toch nog niet gespeeld. Dan moet er repetoir bepaalt worden, alle tijd om veel nummers te beluisteren en met elkaar bediscussieren, lijstjes maken en toch weer wegstrepen. Vooruitlopend op wat er komen gaat, eerst eens nadenken over een volledig marketingconcept, stagedecor en bijpassende catchy naam. Een visueel design toont de aanstaande inversteringen, en dus kunnen er fondsen geworven gaan worden. Nog steeds kan er niet geoefend worden, maar op papier kan het al niet meer stuk. Boekingen lopen ook nog niet zo hard, want alle podia zitten nog dicht of dreigen failliet te gaan. Zingen met een mondkapje blijkt ook al niet zo handig en de oefenruimtes zijn veel te klein om een stel wildemannen op anderhalve meter uit elkaar te houden. Het zal toch niet lang meer duren voor de band als een stel dolle koeien in het voorjaar het eerste podium weer mag bestormen. Bandleden passeren die elkaar zelfs nog nooit live hebben ontmoet. Ondertussen raakt de drummer aan de drank en durft de zanger de straat niet meer op. Als de band dit doorstaat moet het toch een succes worden.
Man, ik mis het Normaal.
THE NORMAL
Is it practical to start a new band during the lockdown?Yes, but making music is just too much fun and you have to start somewhere. So it might as well be now, right?
In the Normal, without lockdown and other restrictions, you usually just started playing with half a band and people automatically hooked up. After 6 changes, a kind of permanent base came into being and in the meantime a collection of songs was built up, brought along by all passing musicians. When the first won-over pub owner asked if there was any promotional material, a band photo was taken quickly with a mobile phone in the rehearsal room and just before the first show, a band name had to be thought up. Now that feelgood was tasted, the repertoire had to become repeatable. And when the group of supporters grew larger than the combined home fronts, someone asked for a website, which a mediagenic nephew quickly put together. Before you knew it, you were a local hero, and diva tendencies and star allure emerged. If the band got through this, you were a hero forever. Fame and success for the season.
How much more relaxed does that goes during a lockdown. Now you can first find a nice club of people. No rush, there will be no playing for the time being anyway. Then determining your repertoire, there is plenty of time to listen to many songs and discuss them with each other, make lists and strike songs again. In anticipation of what is to come, first think about a complete marketing concept, stage set and matching catchy name. A visual design shows the upcoming investments, and so fundraising can start. We still can’t rehearse, but on paper it can’t go wrong. Bookings are still slow, because all venues are either closed or at risk of bankruptcy. Singing with a mouth mask is also not very practical and the rehearsal rooms are much too small to keep a bunch of wild men one and a half meters apart. But it won’t be long before the band storms the first stage, like a bunch of wild cows in spring. Band members pass by, who have never even met each other live. Meanwhile, the drummer becomes addicted to alcohol and the singer no longer dares to go out in the streets anymore. If the band gets through this, it must be a success.
Man, I miss the Normal