Jack zat met een tumbler vloeibaar goud op de bank, naast een last minute door de decorateur geleverde en versierde kunstkerstboom. De boom was prachtig, maar viel wel wat uit de toom in het verder onversierde huis. De decorateur had nog snel een paar elektrische kaarsen door de kamer verspreid, in een poging het toch nog zo gezellig mogelijk te maken, wat zelfs nog aardig werkte. Fijn zo’n professional.
Jack had de hele wereld al rond gereisd met zijn band. Van Tokyo tot Rio en van Sydney tot London. Het was een waanzinnige ervaring geweest. Ze hadden er ook hard voor gewerkt, maar als de bal dan eenmaal gaat rollen is het echt moeilijk om het allemaal bij te houden. Toch was dat gelukt en de ene hit na de andere tour was een succes. En nu was het kerst. De eerste kerst na acht jaar dat iedereen gewoon weer eens thuis was. Zanger Brad had voor het eerste geopperd, dat hij echt aan een break toe was. Na een maandje wikken en wegen, plannen en discussiëren was de kogel door de kerk. Ze namen een break van een half jaar om op adem te komen en over hun toekomst na te denken.
Jack had genoeg om over na te denken. Naast muzikant, was hij ook de regelneef van de band. Hij plande de logistiek, besprak de techniek met de leveranciers en organiseerde samen met hun manager de praktische zaken zoals repetitieruimtes, setlijsten en persconferenties. Dit was zo gegroeid, nadat de band, die hij met zijn broer Ian was gestart ineens veel groter was geworden, dan ze ooit voor mogelijk hadden gehouden. Toch had Jack het gevoel dat Ian en de andere bandleden niet half wisten wat hij allemaal eigenlijk regelde. Zij waren meestal aan het feesten, interviews aan het geven en nieuwe nummers aan het schrijven met nieuw ontmoette muzikanten. Het idee om een half jaar vakantie te houden klonk Jack dan ook niet verkeerd in de oren, maar hij vreesde ook dat dat zou inhouden, dat hij na dat half jaar in een onmogelijke korte tijd alles weer on the road mocht zien te krijgen.
Jack vreesde dat als hij zich er net zo vanaf zou maken als de rest van de band, dat er dan veel minder van de band terecht zou komen. Ian had hem gezegd, dat hij zich niet zo druk moest maken en gewoon eens moest genieten. Deze opmerking spookte nu door zijn hoofd. Was hij dan een control freak, of dacht Ian er wel heel makkelijk over? Wat als hij al die dingen niet geregeld zou hebben, zou de band dan net zo succesvol zijn geweest? Zou iemand anders in dat gat zijn gestapt, en als het dan ook had gewerkt? Zou hij dan enkel muzikant zijn geweest, net als Ian ook lekker zijn gaan feesten? Of hadden ze hem dan daarvoor ook niet meer nodig?
Jack vond het ook niet erg om alles te regelen, maar had wel op iets meer waardering voor zijn inzet gehoopt, zeker omdat hij dit naast zijn baan als muzikant er gewoon bijdeed. Zijn mede bandleden vonden het blijkbaar vanzelfsprekend, dat techniek, decor, logistiek en studio’s altijd geregeld waren en keken ook meteen naar hem, als er ergens eens iets misging of geregeld moest worden. Maar als hij eens een idee opperde voor een nieuw nummer, keken ze hem meewarig aan. Jack voelde het alsof hij wel alles mocht regelen, maar dat dit hem eerder minder, als meer invloed in de band gaf.
Ian zat met een tumbler vloeibaar goud op de bank, naast een last minute door de decorateur geleverde en versierde kunstkerstboom. Zijn broertje Jack had de boom nog op het laatste moment geregeld, toen ze net voor de kerst voor hun ingelaste vakantie waren thuisgekomen. Ian dacht eraan hoe Jack altijd alles tot in de puntjes verzorgde. Fijn zo’n professional.
*********************************************
NICE, SUCH A PROFESSIONAL
Jack was sitting on the couch with a tumbler of liquid gold, next to an artificial Christmas tree , delivered and decorated last minute by the decorator. The tree was beautiful, but actually fell somewhat out of place in the otherwise undecorated house. The decorator had quickly scattered a few electric candles around the room in an attempt to make it as cozy as possible, which actually worked quite well. Nice to have such a professional.
Jack had traveled all over the world with his band. From Tokyo to Rio and from Sydney to London. It had been a crazy experience. They had worked hard for it, but then once the ball started rolling, it was really hard to keep up with it all. Yet they had succeeded and one tour after another hit was a success. And now it was Christmas. The first Christmas after eight years for everyone spend at home again. Singer Brad had suggested it, and said that he really needed a break. After a month of weighing, planning and discussing, the decision was made. They took a six-month break to catch their breath and think about their future.
Jack had plenty to think about. Besides being a musician in the band, he was also the band’s jack-of-all-trades. He planned the logistics, discussed technology with the suppliers and, together with their manager, organized practical matters such as rehearsal rooms, set lists and press conferences. It just developed that way, after the band, which he had started with his brother Ian, had suddenly become much larger than they had ever thought possible. Yet Jack felt that Ian and the other band members didn’t know half of what he was actually taking care off. They were mostly partying, giving interviews and writing new songs with newly met musicians. So, the idea of taking a six-month vacation didn’t sound wrong to Jack, but he also feared, that it would mean that after these six months, he would have to get everything back on the road in an impossibly short time.
Jack feared, that if he made off like the rest of the band, much less would come of the band. Ian had told him not to worry so much and just enjoy himself for once. This comment now haunted his mind. Was he a control freak then, or was Ian thinking too easily? What if he hadn’t arranged all those things, would the band still have been as successful? Would someone else have stepped into that gap, and would it have worked too? Would he just have been a musician then, and just like Ian go out and party all the time? Or would the band then no longer have a need for him then altogether?
Jack didn’t mind taking care of everything, but he would just have liked a little more appreciation for his efforts, especially since he did this on top of his job as a musician. His fellow band members apparently took it for granted that technology, decor, logistics and studios were always taken care of and looked to him whenever something went wrong or had to be arranged. But if he suggested an idea for a new song, they looked somewhat weary at him. Jack felt as if he was expected to arrange everything, but that this gave him rather less, than more influence in the band.
Ian was sitting on the couch with a tumbler of liquid gold, next to an artificial Christmas tree, delivered and decorated last minute by the decorator. The tree was beautiful, and lit up the otherwise undecorated house. The decorator had even quickly scattered a few electric candles around the room in an attempt to make it as cozy as possible, which actually worked very well. His little brother Jack had arranged the tree and the decorator at the last minute, when they had come home just before Christmas for their inserted vacation. Ian thought about how Jack always took care of everything to perfection. Nice, such a professional.
